OKUDUKLARIM - 8

Merhaba, herkese musmutlu haftalar. Nasılsınız? Umarım keyfiniz yerindedir. :) Yeni bir haftaya başladık, yine iş iş iş :) Uzun bir süredir çalışmaktan başka bir şey yapmıyorum dersem yeridir. Kendimi tamamen işe vermiş durumdayım. Kendime ayırdığım her zamanı da kitap okuyarak değerlendiriyorum ve çokta güzel oluyor. Bugün de son zamanlarda okuduğum kitaplardan birini tanıtmak istiyorum size.

Özdemir ASAF - Dokuza Kadar On

Ahmed ARİF - Hasretinden Prangalar Eskittim kitabının yorumunda şiir ile aramın nasıl olduğundan birazcık bahsetmiştim, bilenler bilir :) Yeni yeni şiir okumaya başlayan bir insanım ve şaşılacak derecede fazla sevdim şiirleri. Birbirinden güzel şairler ve şiirler tanıdım ve çok üzüldüm şimdiye kadar neden okumamışım bu güzellikleri diye. Bilmeyenler için yukarıda bahsettiğim yazım işte burada.

Gelelim Özdemir ASAF- Dokuza Kadar On'a. Kitabın rengi bile muhteşem. O kadar güzel bir pembe ki resmen 'beni oku, beni oku' diyor kitap :) Ben de aynen öyle yapıp bir solukta okudum kitabı, o kadar beğendim ki bir kez yetmedi ikinci kez de okudum hatta.

Böyle bir ustanın böyle güzel bir kitabı söz konusu olunca yorum yaparken tedirgin oluyorum. O yüzden yorumlardan ziyade kitabın içinde en sevdiğim birkaç şiiri paylaşmak istiyorum sizlerle.

"Her insanın bir öyküsü vardır ama her insanın bir şiiri yoktur." diye başlıyor kitap...

NOKTASIZ

Biri gelir sorarsa

Sana beni sorarsa

Gitti der misin

Gittiğimi söyler misin

Gidiyorum ben sana

Benimle gider misin.

ANAHTAR

Konuşmak susmanın kokusudur

Ya sus-git, ya konuş-gel, ortalarda kalma

Yalan korkaklığın tortusudur

Dürüst kaba ol, eğreti saygılı olma

Ne de güzel anlatmış... O kadar yoruldum, sıkıldım ki ikiyüzlü insanlardan. Kaba olsun, yüzsüz olsun, saygısız olsun ama olduğu gibi olsun insan.

SAÇLARI

Bilmeyorum ne vardı saçlarında

Rüzgar mı delice eserdi

Gözlerim mi öyle görürdü yoksa

Saçlarının her haali hoşuma giderdi

2=1

Kim o, deme boşuna..

Benim, ben.

Öyle bir ben ki gelen kapına;

Başdan - başa sen.

ALTINCI GÜN

Benim söylemek için çırpındığım gecelerde,

Siz yoktunuz.

Son olarak güzel bir aşk tanımı geliyor;

Ben aşkı hiç ölçemedim. Ama aşk beni ölçtü.

Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zeka ile düşersen kavrulursun.

Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç olursun.

Sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.

Nasıl buldunuz? Benim kadar sevdiniz mi sizde? Peki ya şiir? Sever misiniz? Mesela en sevdiğiniz şairler ya da şiirler nelerdir? Benimle de paylaşırsanız beni çok mutlu edersiniz.

Herkese huzurlu günler diliyorum.

Sevgiyle..