İÇ DÖKÜŞ - 15

Yine firarlardaydım ben. :) Nedense pek bir yazasım gelmedi son zamanlarda, ara sıra böyle oluyor. İçimden hiç yazmak gelmiyor. Yazmadığım sürelerde bol bol okudum. Aslında bazen de içimden okumak da gelmiyor ve aylarca tek bir sayfa bile okumuyorum. Böyle zamanlarda zorlamıyorum kendimi. 

Yazmadığım süre boyunca neler neler yaptım. :)

Trabzon'a gittim mesela. Ramazan bayramından birkaç gün önce gittim Trabzon'a, bayramı da orada geçirdim. Gidip görenleriniz elbette vardır ama görmeyenleriniz mutlaka görmeli, gitmeli. Birkaç fotoğraf ekleyeceğim alt tarafa, düşünün ki gözünüzün görebildiği her yer böyle güzel, böyle huzurlu. Biraz keyifsiz bir dönemdeydim Trabzon'a gittiğimde ama oraya gitmek o kadar iyi geldi ki... Tüm olumsuzluklarımı, tüm kırıklıklarımı, tüm kafa karışıklıklarımı orada bırakıp yenilenmiş ve tazelenmiş bir şekilde geri döndüm. Akşamüstü elime çayımı alıp gözümün alabildiğine yeşil bir manzara karşısında kitap okudum bol bol. Temiz havayı içime çektim, Trabzon'un o tatlı serin havası...

Uşak Üniversitesinden formasyon alıyordum, biliyorsunuz. Bu süre içerisinde tüm formasyon derslerimi başarı ile verip formasyon belgemi aldım. :)) Son kez Uşak'a gidip veda ettim. Güzel, tatlı, şirin bir memleketti Uşak... Havası İzmir'e göre biraz serindi ama güzeldi. Oldukça eğlenceli günler geçirdim orada. Şimdi hepsi tatlı birer hatıra olarak yanıma kâr kaldı ve tabii birkaç yeni arkadaş da cabası...

Böylece yeni bir hayalin kapılarını araladım kendime. Öğretmenlik... Formasyon almaya başlarken Milli Eğitim bünyesinde öğretmenlik yapacağımı düşünmüyordum, şu an çalıştığım kurumda öğretmen olabilmek için formasyon almıştım fakat düşüncelerim tamamen değişmiş durumda. Bir lisede öğretmenlik yapabilecek olmak fikri çok cazip gelmeye başladı ama bunun için de çok çok çalışmam, çabalamam gerekecek. Malum KPSS gibi bir maraton var... Neyse, hemen karamsarlığa kapılmak yok. Hele biraz daha zaman geçsin kim bilir neler neler çıkacak karşıma...

Bunların dışında bir de kardeşimin üniversite yerleştirmeleri sonucunu öğrendik. Hem sevindik hem şaşırdık. :)

Kardeşim de Uşak Üniversitesini kazanmış, Uşak Üniversitesi Bilgisayar Öğretmenliği. Uşak'ı çok sevdik biz, hiç boş bırakmıyoruz anlayacağınız.

Kardeşim, benim değerlim... Sonuçlar açıklanınca haber verdi bana. İlk sorduğum soru sonuçtan memnun olup olmadığı oldu. Memnun olduğunu, zaten bunu istediğini söyleyince tebriklerimi ilettim... Ve onun adına çok sevindim. Zaten uzun süredir bilgisayar öğretmenliği istiyordu, isteklerine ulaşabildiğini görmek beni fazlasıyla mutlu ediyor. Onun için yeni ve çok keyifli bir dönem başlayacak. Umarım sonuna kadar tadını çıkarır.

Şu sıralar ona bir yurt arayışı içerisindeyiz. Bilmiyorum Uşak'lı olan var mı aranızda, eğer var ise Uşak'ta iyi bir erkek öğrenci yurdu arayışındayız, tavsiyelere açığız. :))

Tüm bu anlattıklarımdan sonra yazının başındaki o vosvosu neye bağlayacağımı belki merak etmişsinizdir, en güzelini en sona sakladım. :))

Birkaç aydır araba almayı düşünüyorum, araba arayışı içerisindeyim. Ehliyetimi geçen sene aldım, araba kullanmayı da yeni yeni öğreniyorum. Bunun için çok pahalı olmayan, en fazla 15.000 TL civarındaki arabalara bakınıyordum ama aklımda hep vosvos... Lise döneminden beri aşık olduğum, her gördüğümde 'aa vosvosss' diye iç geçirdiğim çocukluk hayalim. Ama bir türlü cesaret edemedim daha doğrusu edememiştim. Artık kesin olarak kararımı verdim bir tane vosvos alacağım, şu sıralar temiz bir vosvos arayışı içerisindeyim. Ahh bir bulsam...

Hayaller gerçekleştirilmek için vardır, tüm hayallerinizin gerçekleşmesi dileğiyle...

Not: Yine yazıp yollamayı unuttuğum bir yazı olmuş bu. Yaklaşık olarak 1 hafta önce yazmışım ama yollamayı unutmuşum. :))