Çabuk geçmesini dilediğim bir haftanın daha başlarındayım, bakalım geçme hızı geçen haftaya göre nasıl olacak? :)
Ramazan dolayısıyla bazı günler kendimi bitkin hissediyorum, algılarım zaman zaman kapanıyor ama genel olarak iyi gibiyim. Algılar demişken geçen gün ne oldu bir bilseniz...
Yoğun bir iş günündeydim. Sürekli bir şeyler yazıyor, çıktı alıyor, evrak düzenliyor, müdüre imzaya gidiyor yani yoğun bir şekilde çalışıyordum.
Bir yazı yazdım, yazıyı sisteme kaydettim ve sıradaki işlemi yapmak üzere klavyeye yöneldim... Yöneldim... Yöneldim ve kaldım. Saf saf bilgisayarla bakışmaya başladık. Artık suratımda nasıl bir ifade oluşmuşsa oda arkadaşım 'iyi misin?' diye sorunca kendime gelir gibi oldum ve 'bir şey yapmayı unuttum' dedim. Evet bir şey yapmayı unutmuştum. Yaklaşık olarak 7 dakika önce de yapmış olduğum ve günde sayısız kez yaptığım bir şeyi unutmuştum.
CTRL+P yapmayı unutmuştum dostlar. :) Yazıyı yazdım ve çıktı alacaktım ama nasıl çıktı aldığımı unuttum, bir an kilitlendim. Neyse ki çabuk geçti de başladım kendi kendime gülmeye. :)
Bu durumu da ramazana bağlayıp kendimi işin içinden sıyırıyorum. Ahh neyse, yine nasıl da dağıttım konuyu öyle. Tamam tamam hemen toparlıyorum :)
Yukarıdaki fotoğraf bir okulun bahçesinden çekilmiş bir fotoğraf. Malumunuz Uşak'tan formasyon alıyorum. Bu arada formasyon bitti -inşallah- bu hafta sonu son sınavlara girdik ve bir maratonu daha bitireceğiz sanırım. Daha sonuçlar açıklanmadığı için kesin konuşamıyorum ama umarım tüm dersleri verip, formasyon belgemi alabilirim.
Derslerden bir tanesinde okul tanıtımı yapma ödevimiz vardı. Bir okula gidecek okulun dışını, bahçesini, sahalarını, sınıflarını aklınıza gelebilecek her yerini fotoğraflayacak ya da kameraya alıp okulun tanıtımını yapacaktım. Bu ödevin amacı sanıyorum ki okula farklı bir gözle bakabilmek, bugüne kadar baktığımız 'öğrenci' gözünden sıyrılıp 'öğretmen' gözüyle bakabilmek...
Kendime bir okul seçtim ve başladım fotoğraflar çekmeye, işte yukarıdaki fotoğraf da bu ödev için çektiğim fotoğraflardan bir tanesi.
Bunu şu yüzden anlatıyorum, koskoca okulda var olan tek çiçekti bu. Hazırladığım slaytta da bu fotoğrafı koyup aynen böyle yazdım 'okulun bahçesindeki tek çiçek'
Ne acı bir durum, ne kadar yazık. Tüm bahçe beton yığını, toprak yok, saha yok, çiçek yok... Bana mı garip geldi acaba sadece bilmiyorum ama koskoca okuldaki tek çiçeğin bu olmasını çok yadırgadım ben.
Oysa daha çok çiçek olsa, toprak olsa, çoçukların sahaları betondan olmasa ne de güzel oluyor. Böyle şeyler iyice hayal olmaya başladı sanırım...
Ne kadar da yazık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder