Ne hissettin bu fotoğrafı görünce? İlk ne geçti aklından? Huzur mu, umut mu, mutluluk mu, özgürlük mü, hüzün mü?
Şöyle bir bakıyorum da, bendeki ilk çağrışımı yalnızlık oldu. Yalnızlık...
Kocaman bir şehirde, kocaman bir ülkede, kocaman bir dünyada ve hatta kocaman bir evrende yapayalnız kalabilir insan. Kalabalıklar içinde yalnızım klişesinden farklı bir şey bu.
İnan bana, yapayalnız kalabiliyor bazen insan. Etrafında insanların olup olmaması önemli değil. İnsan, onu anlayacak/anlayan kimse kalmadığı zaman yalnız kalır. Öyle kimsesiz, öyle çaresiz hisseder ki kendini.
İnsanlar duyar bazen onu, dudaklarından dökülen cümleleri duyar, cevapta verir hatta ama anlayamaz. Bir süre çabalar kendini anlatabilmek için. Yılmadan, usanmadan anlatmaya çalışır kendini. Konuşur, dil döker. Hatta bağırır bazen, haykırır, ağlar... Yeter ki bir kişi, bir kişi çıkıp da anlasın onu.
Ama işte bazen kimse anlamaz onu. O an yalnızlığı, kimsesizliği damarlarında akan kanda hisseder.
Kimi zaman da onu anlayan insanlar olur etrafında ama tatmin olmaz. Onu anlamasını beklediği kişi anlamayınca eli ayağı birbirine dolanır. Herkes anlıyordur da bi' o anlamıyordur. Tek anlaması gereken kişi O'dur aslında ama anlamaz işte. Belki anlamak istemez, belki kapatır kendini.
Bu esnada yine yalnızlık devreye girer. Yalnızlık... Her an yanımızda olan tek dostumuz. Herkes gitse de bizi bırakmayacak olan yegane dostumuz. Yalnızlık...
Mavi rengi çok severim. Deniz aşığıyım resmen. Fotoğrafa bakına denizin ve gökyüzünün mavisi birbirine karışmış. Öyle sakin, öyle huzurlu, öyle umutlu geliyor ki bana şuan yüzümde hafiften bir tebessüm oldu. Evet, bazen kendimizi kalabalıklar içerisinde yapayalnız hissedebiliyoruz. Bazen yalnız kalmayı seviyorum. Böylece kendi kendimi sorgulamaya daha çok zamanım oluyor. Rabbim bizleri yalnız bırakmasın. Güzel içerik için teşekkürler.
YanıtlaSilSevgiler.
Fiziki yalnızlık güzel şeydir aslında, dediğin gibi insan kendini daha iyi dinleyebiliyor. Ama manevi yalnızlık... İşte o insanı tüketiyor.
Silhımmm, bana doğanın büyüsü gibi geldi, bir de evler var galiba orda o da insanın doğayı bozması :) yalnızlık pek sevdiğim şey yaa. kendi seçimin yalnızlık yani :) yalnızlık huzur bence :)
YanıtlaSilKesinlikle katılıyorum, insanın kendi seçimi olan yalnızlık pek güzeldir. :))
Sil